nr.3 Op weg naar Five Islands
Door: Wim
Blijf op de hoogte en volg Wim en Rikje
08 Mei 2014 | Canada, Dartmouth
Maar ….eerst de camper ophalen. Nou is ophalen iets langer geworden dan een uur of twee, want formulieren invullen, verklaringen doorlezen, toch nog iets extra’s bestellen zoals stoelen voor buiten en tot slot een langdurige uitleg over het gebruik van de camper. Op zich heel belangrijk: de controle van de camper (m.a.w.) geen krasjes en deukjes en zo ja aangeven dan wordt dat genoteerd. Bij inleveren wordt de hele controle natuurlijk nog eens overgedaan.
Nadat de camper Ok was bevonden kon de huurauto worden teruggebracht naar Avis. Daar aangekomen was het eerst even overpakken van onze bagage en al ingekochte etenswaar van huurauto naar camper.
Daarna op pad , maar eerst naar de super Walmart dit keer voor vers en ingevroren etenswaar.
Op weg naar de eerste campground blijkt de camper op de winderige autoweg behoorlijk te dweilen. Erg windgevoelig dus!
Even wennen aan een automaat , continue op zoek naar de versnellingspook om op- en terug te schakelen.
Ook even zoeken naar de bediening van handrem. Alles is nieuw, maar gelukkig is het meeste rijden gewoon vooruit, dus….
De vooraf thuis gemaakte routebeschrijving is erg handig. Aangekomen bij Five Islands Campground voor RV’s , een teleurstelling… dicht. Waarschijnlijk als gevolg van de lange winter. Dan maar doorrijden naar de volgende. Zoveel zijn er niet , dat wordt wel een beetje billen knijpen.
Gevraagd aan een knauwende Canadees naar een camping verwees hij ons naar Cloovsecap, iets verderop aan de zelfde weg. Deze was open.
Daar aangekomen… niemand, gewoon dicht. Toch de camper maar netjes aan de kant gezet, voor het kantoortje en heerlijk geslapen.
We krijgende kachel nog niet aan de praat. Dat wordt dus een koude nacht. Dan maar alle dekens verzamelen en dicht tegen elkaar aan kruipen.
De volgende dag tijdens de voorbereidingen van het ontbijt kwam de eigenaar van de campground. Hij vertelde bezig te zijn met reparatiewerkzaamheden en binnenkort open te gaan. Leuk voor hem maar wij gaan vandaag verder.
Nadat het gisteren een koude dag was, is het vandaag iets beter. Met helaas af en toe ook een buitje.
Een kleine 200 km te gaan naar Alma. Een klein plaatsje aan de Baai van Fundy , bekent om zijn enorme getijdeverschillen van ca. 18 meter.
Onderweg een kop koffie en soep genuttigd in een heus chauffeurscafé. Mooie trucks gezien en die staan natuurlijk zij aan zij met de camper op de foto.
Wat steeds weer opvalt is de aardige en warme ontvangst. Het begint steevast met ‘How are you today?’. Wat nog meer opvalt is dat opvallend veel ouderen aan het werk zijn in bediening en supermarkets. Een groot verschil met Nederland. En daarbij heel aardig en geduldig.
De laatste 100 km ging voornamelijk langs de kustweg over provinciale wegen. Erg stil overal. Ik denk dat wijn de eerste toeristen zijn.
Gelukkig, onze campground is open en er is plaats. De laatste want inmiddels zijn de plekken een seizoensplaats geworden.
S’ Middags nog even naar het dorp gelopen (1 km verderop) en nog wat van het uitzicht genoten. Veel vissersboten worden gereedgemaakt voor (lobster) kreeftenvangst. Op een bootje worden heel veel kreeftenfuiken geladen en dan maar hopen dat er wat wordt gevangen. Mooi gezicht. Allerlei verschillende kleuren per boot.
Sommige boten liggen op de bodem van de haven. Het is eb. Dus hier geen water.
Dag 5, wandeling door Fundypark
Rond een uur of tien vertrokken voor een wandeling door het nationale natuurpark Fundy. Brood en drinken gaat in de rugtas mee. In het dorpje nog even langs het supermarktje voor een paar flesjes water.
Ook het park is nog in een opstartfase. Bezoekerscentrum etc. is nog dicht.
De geplande voettocht is aangeven maar het begin punt is een probleem om te vinden. Er verschijnt een ranger/boswachter die ons naar het juiste punt verwijst.
Wandelen in deze omgeving is continue berg op en op en op en vervolgens weer dalen. Geen wandelpaden zoals bij ons. Alleen maar trials (smalle paadjes/ sporen). Veel klauterpartijen met rotsen, sneeuw, enorme boomwortels, mos en veel bergstroompjes overgestoken. Het is echt je weg zoeken. Gelukkig wordt er zo af en toe op een boom met een bordje aangegeven dat je nog op het juiste pad bent. Dus echt canada. Uiteindelijk een km of 15 gelopen, geklommen en gedaald.
Onderweg hebben we kennisgemaakt met een aantal eekhoorns en soort van marmot.
Morgen gaan we op weg naar Grand Falls, bijna 400 km verderop in New Brunswick.
Nadat de camper Ok was bevonden kon de huurauto worden teruggebracht naar Avis. Daar aangekomen was het eerst even overpakken van onze bagage en al ingekochte etenswaar van huurauto naar camper.
Daarna op pad , maar eerst naar de super Walmart dit keer voor vers en ingevroren etenswaar.
Op weg naar de eerste campground blijkt de camper op de winderige autoweg behoorlijk te dweilen. Erg windgevoelig dus!
Even wennen aan een automaat , continue op zoek naar de versnellingspook om op- en terug te schakelen.
Ook even zoeken naar de bediening van handrem. Alles is nieuw, maar gelukkig is het meeste rijden gewoon vooruit, dus….
De vooraf thuis gemaakte routebeschrijving is erg handig. Aangekomen bij Five Islands Campground voor RV’s , een teleurstelling… dicht. Waarschijnlijk als gevolg van de lange winter. Dan maar doorrijden naar de volgende. Zoveel zijn er niet , dat wordt wel een beetje billen knijpen.
Gevraagd aan een knauwende Canadees naar een camping verwees hij ons naar Cloovsecap, iets verderop aan de zelfde weg. Deze was open.
Daar aangekomen… niemand, gewoon dicht. Toch de camper maar netjes aan de kant gezet, voor het kantoortje en heerlijk geslapen.
We krijgende kachel nog niet aan de praat. Dat wordt dus een koude nacht. Dan maar alle dekens verzamelen en dicht tegen elkaar aan kruipen.
De volgende dag tijdens de voorbereidingen van het ontbijt kwam de eigenaar van de campground. Hij vertelde bezig te zijn met reparatiewerkzaamheden en binnenkort open te gaan. Leuk voor hem maar wij gaan vandaag verder.
Nadat het gisteren een koude dag was, is het vandaag iets beter. Met helaas af en toe ook een buitje.
Een kleine 200 km te gaan naar Alma. Een klein plaatsje aan de Baai van Fundy , bekent om zijn enorme getijdeverschillen van ca. 18 meter.
Onderweg een kop koffie en soep genuttigd in een heus chauffeurscafé. Mooie trucks gezien en die staan natuurlijk zij aan zij met de camper op de foto.
Wat steeds weer opvalt is de aardige en warme ontvangst. Het begint steevast met ‘How are you today?’. Wat nog meer opvalt is dat opvallend veel ouderen aan het werk zijn in bediening en supermarkets. Een groot verschil met Nederland. En daarbij heel aardig en geduldig.
De laatste 100 km ging voornamelijk langs de kustweg over provinciale wegen. Erg stil overal. Ik denk dat wijn de eerste toeristen zijn.
Gelukkig, onze campground is open en er is plaats. De laatste want inmiddels zijn de plekken een seizoensplaats geworden.
S’ Middags nog even naar het dorp gelopen (1 km verderop) en nog wat van het uitzicht genoten. Veel vissersboten worden gereedgemaakt voor (lobster) kreeftenvangst. Op een bootje worden heel veel kreeftenfuiken geladen en dan maar hopen dat er wat wordt gevangen. Mooi gezicht. Allerlei verschillende kleuren per boot.
Sommige boten liggen op de bodem van de haven. Het is eb. Dus hier geen water.
Dag 5, wandeling door Fundypark
Rond een uur of tien vertrokken voor een wandeling door het nationale natuurpark Fundy. Brood en drinken gaat in de rugtas mee. In het dorpje nog even langs het supermarktje voor een paar flesjes water.
Ook het park is nog in een opstartfase. Bezoekerscentrum etc. is nog dicht.
De geplande voettocht is aangeven maar het begin punt is een probleem om te vinden. Er verschijnt een ranger/boswachter die ons naar het juiste punt verwijst.
Wandelen in deze omgeving is continue berg op en op en op en vervolgens weer dalen. Geen wandelpaden zoals bij ons. Alleen maar trials (smalle paadjes/ sporen). Veel klauterpartijen met rotsen, sneeuw, enorme boomwortels, mos en veel bergstroompjes overgestoken. Het is echt je weg zoeken. Gelukkig wordt er zo af en toe op een boom met een bordje aangegeven dat je nog op het juiste pad bent. Dus echt canada. Uiteindelijk een km of 15 gelopen, geklommen en gedaald.
Onderweg hebben we kennisgemaakt met een aantal eekhoorns en soort van marmot.
Morgen gaan we op weg naar Grand Falls, bijna 400 km verderop in New Brunswick.
-
08 Mei 2014 - 07:06
Rosa:
Ja, wat ik lees is typisch America. Maar zoek voor al contact met de locale mensen,deze hebben de mooiste verhalen. Maar jullie zijn met een prachtige trip bezig. Geniet ervan. Tot horens/lezen. Liefs je zus/schoonzus Rosa -
08 Mei 2014 - 09:57
Nanja:
Leuk om te lezen wat jullie allemaal beleven en om de foto's al meteen te kunnen zien en niet te hoeven wachten tot jullie weer terug zijn! Have fun! Groetjes, Nanja
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley